Karaca Bey
Babasının vefalından sonra, kısa zamanda etrafına toplanan Türkmen aşiretlerini disipline etti.
1337 yılında, bölgede söz sahibi olan Memluk Sultam Muhammed Nasır'dan şehrin (Elbistan'ın) hakimiyet menşuru (berab)nu alan bir başka Türkmen Beyi Taraklı Halil'i Elbistan'dan atmak isteyen Karaca Bey, bu işle oğlu Halil'i görevlendirdi. Yapılan savaşta taraklı Halil mağlup oldu. Bunun üzerine Karaca Bey Kahire'ye giderek, Memluk Sultam ile görüştü ve bağlılığını bildirdi. Sultan da Karaca Bey'e menşur vererek bölgeye kendi adına sahiplenmesini ve korumasım resmiyete bağladı. Böylece 1337 yılında Elbistan Merkez olmak üzere bölgede 185 yıl hüküm sürecek olan Dulkadir Beyliği'nin temeli ablmış oldu.
Karaca Bey, Beyliği'ni genişletmek istiyordu. Bir fırsabm bularak, Eretnaoğulları'nın elinde bulunan Darende'yi 1338 Ağustosunda aldı.
Gittikçe büyüyen ve kuvvetlenen Dulkadir Beyliği, bağlı olduğu Memluklar'a baş kaldırıp, bağımsızlık peşinde koşmaya başladı.
1345 yılında Çukurova Ermenileri ile savaşan Karaca Bey, Geben Kalesi'ni aldı. Ermeni Kralı III. Kostantin, Geben Kalesini almak için savaşb ise de Dulkadirli kuvvetlerine mağlup olmaktan da kurtulamadı.
Karaca Bey, sürekli Halep ve Şam'a akınlar yaparak Memluklar'ı yıpraili ve bağımsızlık peşinde koştu; ama, durumu yine kritikleşince sultana bağlılığını bildirmek zorunda kaldı.
Sık sık başkaldıran Karaca Bey'i ortadan kaldırmanın zamanı geldiğine karar veren Memluklar, Beylik'in hakimiyet menşurunu Üçok Türkmenleri'nin Reisi Ramazan Bey'e verip, Halep Valisi Argunşah komutasındaki on bin kişilik atlı ve piyade güçle Elbistan'a geldiler. Memluk ordusu şehri baştan başa tahrip ve yağma ederek ateşe verdi. Başedemeyeceğini anlayan Karaca Bey, Düldül dağına çekildi. Takip eden Memluk ordusu ile yapılan muharebede, zayiat verdi ve iki oğlu esir düştü. Kendisi, kuvvetlerinin bir kısmı ile kaçmaya muvaffak oldu ise de esir edilen Du1kadirliler'in bütün kadın ve çocuklan, Suriye ve Mısır'a götürüldiller.
Kayseri'ye doğru kaçan Karaca Bey, Eretna ülkesine girince, Moğol asıllı Kutluşah tarafından yakalandı ve Kayseri'ye götürüldü. Eretna Beyi Mehmet, O'na önce saygıda kusur etmedi; ama, 22 Eylül 1353'te Halep'e göndermekten de geri kalmadı. Sultan'ın emri ile Alaaddin Tayboğa tarafından Kahire'ye getirildi ve kalede hapsedildi. 48 gün hapis yattıktan sonra, 11 Aralık 1353'te Kahire Kalesi'nin eteğine götürülüp işkence ile idam edildi. Cesedi üç gün Züveyle (Bab-ı züveyle) Kapısı'nda teşhir edildi.